Ji min derbas be, ez ê bisekinim, li bendê bim, ji min derbas be.
Lê ji min derbasî li ku dibî, ez nizanim.
Gotin fêkîyeke gîhayî heye li pişt perda sebrê,
Dinyayê sebrê hînê te bike, tehma fêkîya gîhayî jî.
Gotin wek wê darê ma li bendê, wek wê darê xeyal, wek wê darê bi keser.
Vebûm, hatim dadan, vebûm, hatim dadan,
Min dîtin yên dihatin bi qasî yên diçûn jî.
Kanê dawîya sebrê, ka kerê xemdar, hinara bê perwa li ku ye, ka bexçe?
Yek bihata... yek bidîta... yek hatibû... vebibû... mabû...
Dimîne hêj li ba min.
Çend zeman e diçingîne ev valahî di hundirê min de,
Destê kê çû, kêfxweşa bexçe bû tûya li hemberê min?
Herî zêde li wê nihêrîbûm, Bi carek tenê ba jî bihata ziman, Pir xwestibûm.
Bi ya min ba hêj nedipeyîvîm, lê dibe ku qulfa zengarîya zimanê min vebe,
Hevoka min a ji rê derketî bike vîzîn, ji bo kurmê li hundirê min xwe bilivîne,
Zingînî li xwe anîm bêqidûm.
Min hemû dît, hemû dît, dawîya sebrê!
Yek bihata, yek bidîta, yek bidîta aniha,
Ba min dihejîne.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder