GAVA AXLEMÛRAN KULÎLK DAN
Bi kêfa sibehê, li ser zimanê min strana hêviyek nû
Berf bariye li çiyê, xira-nebûye kewîya wê
Ezmanê hejikî mîna hespên rewan
Çavên min biqemişin jî ez ê bêm li ba te
Lê, vî qasî teqwîmek bendikar nepirse j’min
-Gava axlemûran kulîlk dan-
Hêj, berî berbangê, heyv mîna findekê nebihujî
Hêj, çiyayên bi erdê ve hatî bizmarkirin jeng negirtî
Hêj, pitik bi çar destan rê ve neçûyî
Dibêm, ez ê bêm, ez ê bêm li ba te
Lê, lavahî dikim teqwîmek qethî nepirse j’min
-Gava axlemûran kulîlk dan-
Tu bimîne benda min jî dibe, nemîne jî
Ez ezman-qurîş im di kîsê te yê surmeyî de
Di welatê, şevên wê dirêj, ên berf û cemseran de
Kîjan deng, ji dil min vexwîne li ba te
Dibêm, ez ê bêm, teqwîmek nepirse j’min
-Gava axlemûran kulîlk dan-
Dema ev helbest dest pê dikir, destên te yên dostî di destên min
de bûn
Tu balindeya Zumruda Anka bû, destên min li ser pûrta te bûn
Ez dîwarê evînê derbas bûm, ev efsûna li ba te çi bû?
Tu li gere-stêrkek din be jî, wê vegera min tim li ba te be
Rojeke qethî diyar-nakim, lavahî dikim teqwîmek nepirse j’min
-Gava axlemûran kulîlk dan-
Eger dirûnên kevin bişkifin û xwînarî nû ve dest pê bike
Ez ê titûna herî tehl li birînên xwe cerd bikim
Bes tu gazî min bike, li cihê xwe yê kulîlk vebûyî
Keştiyan jî bişewitînin, ez ê bêm li ba te
Di dozdeh mehan mehekî de, teqwîmek qethî nepirse j’min
-Gava axlemûran kulîlk
dan-
Binêre, nota tevlîhev bûn, awaz dijber
Hewa mîna zirincê giran, baran jî bêar
Hey Elifa qedîm a elfabeta min
Ne xweşikahî ne jî t’am
heye bêbihar
Ji bo ku bikarim xweşikahiyê bijîm, ez ê bêm li ba te
Dibêm ez ê bêm, hinekî wext bidî min
-Gava axlemûran kulîlk dan-
Gava axlemûran kulîlk dan
Ez ê mîna rojê têkevim di her deriyê teng de
Serî tu-kesî nadim, heta serî li te nedim
Ji qewmê xwe re dilsoz im, dilsoz im ji te re
Bi pirsên teqwîman, ji min hidûdan nede venandin
Ez ê bi kulîlkan bêm li ba te
-Gava axlemûran kulîlk dan-
Werger: Erdal GEZÎCÎ
IHLAMURLAR ÇİÇEK AÇTIĞI ZAMANA
Dilimde sabah keyfiyle yeni bir umut türküsü
Kar yağmış dağlara, bozulmamış ütüsü
Rahvan atlar gibi ırgalanan gökyüzü
Gözlerimi kamaştırsa da geleceğim sana
Şimdilik bağlayıcı bir takvim sorma bana
-Ihlamurlar çiçek açtığı zaman.
Ay, şafağa yakın bir mum gibi erimeden
Dağlar çivilendikleri yerde çürümeden
Bebekler hayta hayta yürümeden
Geleceğim diyorum, geleceğim sana
Ne olur kesin bir takvim sorma bana
-Ihlamurlar çiçek açtığı zaman.
Beklesen de olur, beklemesen de
Ben bir gök kuruşum sırmalı kesende
Gecesi uzun süren karlar-buzlar ülkesinde
Hangi ses yürekten çağırır beni sana
Geleceğim diyorum, takvim sorma bana
-Ihlamur çiçek açtığı zaman.
Bu şiir böyle doğarken dost elin elimdeydi
Sen bir zümrüd-ü ankaydın, elim tüylerine deydi
Sevda duvarını aştım, sendeki bu tılsım neydi?
Başka bir gezegende de olsan dönüşüm hep sana
Kesin bir gün belirtemem, n`olur takvim sorma bana
-Ihlamurlar çiçek açtığı zaman.
Eski dikişler sökülür de kanama başlarsa yeniden
Yaralarıma en acı tütünleri basacağım ben
Yeter ki bir çağır beni çiçeklendiğin yerden
Gemileri yaksalar da geleceğim sana
On iki ayın birisinde, kesin takvim sorma bana
-Ihlamur çiçek açtığı zaman.
Bak işte, notalar karıştı, ezgiler muhalif
Hava kurşun gibi ağır, yağmursa arsız
Ey benim alfabemdeki kadîm Elif
Ne güzellik, ne de tat var baharsız
Güzellikleri yaşamak için geleceğim sana
Geleceğim diyorum, biraz mühlet tanı bana
-Ihlamurlar çiçek açtığı zaman.
Ihlamurlar çiçek açtığı zaman
Ben güneş gibi gireceğim her dar kapıdan
Kimseye uğramam ben sana uğramadan
Kavlime sâdıkım, sâdıkım sana
Takvim sorup hudut çizdirme bana
Ben sana çiçeklerle geleceğim
-Ihlamurlar çiçek açtığı zaman.
Bahaeddin KARAKOÇ
(Uzaklara Türkü)
Ihlamurlar Çiçek Açtığı Zaman II
